Pośród wszystkich miast-państw greckich najlepszą armią lądową dysponowali Spartanie oraz Tebańczycy. Najlepszą flotę miały Ateny.
Grecy w walce stosowali taktykę zwaną falangą. Ustawiali swoich wojowników w kilka szeregów, każdy z żołnierzy osłaniał tarczą siebie i swoich towarzyszy. Z za tarcz wystawiali włócznie, którymi atakowali przeciwnika.
Ciężko zbrojni żołnierze greccy nazywani byli hoplitami.
Przyczyny wojen z Persją
Imperium perskie rozciągało się od Indii do Azji Mniejszej.
Żołnierze perscy nazywani byli Nieśmiertelnymi, ponieważ na miejsce poległego wojownika natychmiast pojawiał się nowy.
Persowie, pod koniec IV w. p.n.e. zajęli wybrzeże Azji Mniejszej wraz ze znajdującymi się tam greckim polis.
Grecy z zajętych miast nie pogodzili się z utratą niepodległości i pod przywództwem miasta Milet wszczęli bunt, ale byli zbyt słabi by pokonać Persów. Milet został zburzony.
Król Perski postanowił ukarać także miasta greckie, które wsparły buntowników i przygotował wyprawę na podbój Grecji.
Bitwa pod Maratonem
W 490 r. p.n.e. król perski Dariusz rozkazał armii liczącej 30 tyś. wojowników zaatakować Grecję.
Armia perska wylądowała pod miejscowością Maraton, ok. 40 km od Aten.
Przeciw Persom ateńczycy mieli 10 tyś. własnych obywateli oraz 1000 wojowników wysłany z Platej.
Grekami dowodził Miltiades.
Grecy zaskoczyli Persów szybkim atakiem. Ciężko zbrojni hoplici rozbili w bezpośrednim starciu odziały Nieśmiertelnych, którzy wycofali się na własne okręty.
Persowie próbowali jeszcze zaatakować Ateny myśląc, że uda im się zaskoczyć pozbawione obrońców miasto ale armia Miltiadesa zdołała powrócić na czas.
Termopile
Następcą Dariusz na tronie Perskim został Kserkses, który w 480 r. p.n.e. poprowadził kolejną wyprawę przeciw Grecji.
Zagrożone podbojem państwa-miasta greckie zjednoczyły się i wystawiły wspólną armię.
Postanowiono bronić wąskiego przesmyku miedzy morzem a górami, który był jedyną dogodną drogą, którą armia perska mogła wkroczyć do środkowej Grecji.
Obroną dowodził król Sparty Leonidas. Przez kilka dni Grecy dzielnie się bronili.
W wyniku zdrady Persom udało się obejść, górską ścieżką wojska greckie. Widząc zagrożenie atakiem z dwóch stron Leonidas odesłał całą armię grecką z wyjątkiem 300 spartan.
